Ongeluk
Voor het Centraal Station stap ik lijn 13 uit midden in een plas die zo diep is dat mijn hele schoen erin verdwijnt. Mijn zoontje, waarvan ik had gehoopt dat ie al zou slapen, jankt in z’n wagentje.
Droom.
Slierten mist zwerven rond mijn benen. Net zat ik nog in Bus 21. Het was warm, zweet parelde langs mijn slapen, mijn zoon sliep. Nu loop ik over een smal pad langs eindeloos diepe bouwputten.
Droom.
Slierten mist zwerven rond mijn benen. Net zat ik nog in Bus 21. Het was warm, zweet parelde langs mijn slapen, mijn zoon sliep. Nu loop ik over een smal pad langs eindeloos diepe bouwputten.
Managerstaal
Als bus 21 op het Centraal Station aftikt, stap ik uit. Mijn zoon doet een powernapje in z’n bolide. Collegavoetgangers maken hun meters met de kop in de kraag, geteisterd door regen en het
Managerstaal
Als bus 21 op het Centraal Station aftikt, stap ik uit. Mijn zoon doet een powernapje in z’n bolide. Collegavoetgangers maken hun meters met de kop in de kraag, geteisterd door regen en het
